Avatar: The Last Airbender to serial animowany Nickelodeon o Aangu, członku Wodnego Plemienia, który został zamrożony w arktycznym lodzie. Serial śledzi jego przygody, gdy podróżuje po świecie, aby nauczyć się zginać wszystkie cztery żywioły.
Na serial wpłynęły kultury azjatyckie i style animacji. Jego sztuka, sekwencje walki i tropy postaci przypominają popularne anime.
Anime to termin japoński
Anime to termin japoński, który odnosi się do wszystkich rodzajów animacji. Jest to odrębny styl animacji, który ma długą historię i jest głęboko zakorzeniony w tradycyjnych japońskich stylach sztuki.
W przeciwieństwie do zachodnich kreskówek, anime ma wizualnie odrębne cechy postaci i stosuje ograniczony styl przedstawiania ruchu. Te cechy sprawiają, że jest to inna forma sztuki animowanej, która często bardziej niż kreskówki nadaje się do opowiadania historii i poruszania złożonych tematów.
Co więcej, anime często wykorzystuje klasyczne japońskie odniesienia do literatury ludowej, aby połączyć współczesną narrację z tradycyjną kulturą Japonii. Jest to szczególnie widoczne w filmach takich jak Spirited Away, które przedstawiają głębokie zderzenie kulturowe między tradycją a nowoczesnością.
Anime jest popularne na całym świecie, ogląda je ponad 40% populacji. Od zachodniej animacji różni się tym, że zazwyczaj opowiada historię w kilku odcinkach, a nie w jednej ciągłej linii fabularnej. Ogólnie rzecz biorąc, anime obraca się wokół humorystycznych koncepcji i ma wywoływać śmiech.
To jest kreskówka
Kreskówka to rysunek lub seria rysunków, zwykle o charakterze humorystycznym. Jest blisko spokrewniona z karykaturami, czyli rysunkami, na których osoba lub czynność jest przedstawiona z przesadnymi lub zniekształconymi cechami.
Avatar to postać z gry komputerowej, która reprezentuje tożsamość użytkownika na ekranie. Może również odnosić się do ucieleśnienia koncepcji lub filozofii w wirtualnym medium, jak np. awatary religii lub filozofii politycznej.
Pierwszym użyciem słowa „cartoon” w języku angielskim było określenie malowidła freskowego, w którym artysta tworzył pełnowymiarowy rysunek na mocnym papierze, a następnie przenosił go na gipsową ścianę za pomocą jednej z dwóch technik. Obecnie termin ten jest często używany w odniesieniu do pojedynczych rysunków lub serii ilustracji, które przedstawiają jakąś kwestię lub opowiadają o temacie, takim jak ludzkie działania i zwyczaje, polityka i historia, mody, sporty i inne wydarzenia.
To jest seria
Seria to grupa powiązanych lub podobnych rzeczy, które dzieją się jedna po drugiej. Może to być twój ulubiony program telewizyjny, który jest emitowany tydzień po tygodniu, albo obiad, który robisz w domu.
W świecie anime seria może również odnosić się do serii animacji. Anime jest zazwyczaj animowane przez zespół twórców, którzy pracują razem przez kilka lat, aby stworzyć fabułę każdego odcinka i opracować wygląd całej serii.
Dyrektor animacji ściśle współpracuje z projektantami postaci, aby zapewnić, że każda postać ma spójny styl i model we wszystkich odcinkach anime. Dotyczy to zwłaszcza głównych bohaterów, którzy muszą wyglądać jak najlepiej przez cały czas trwania serialu. Efekty są ważną częścią anime, a wiele programów wykorzystuje efekty specjalne, by nadać postaciom iluzję głębi i atmosfery. Efekty te mogą obejmować oświetlenie otoczenia, flary, podświetlenie i rozmycie.
To jest film
Anime jest formą filmu, który wykorzystuje animację cyfrową do tworzenia historii. Może być tworzone na potrzeby reklam, filmów edukacyjnych i reklamowych.
W przeciwieństwie do innych form animacji, anime wymaga dużego zespołu artystów, którzy pracują nad każdą klatką. Wykonanie jednego ujęcia może trwać nawet dwa miesiące, ale efekt końcowy jest wart oczekiwania.
Pierwsze anime powstały w latach 30. i były skierowane głównie do dzieci. Pierwsze filmy powstawały przy użyciu kredy na tablicy lub papierowych wycinanek.
Później zaczęto używać celulozy, formy animacji, która charakteryzuje się przezroczystymi arkuszami celuloidu nałożonymi na siebie i tło. Był to duży postęp w stosunku do wcześniejszych technik, ale nadal był to proces pracochłonny. Filmy były też drogie i studia musiały znaleźć sposób na ich opłacenie. Podczas II wojny światowej wielu animatorów zwróciło uwagę na propagandę i reklamę.
