Buddleja (Buddleja davidii, często nazywana „motylim krzewem”) to krzew ozdobny, który wytwarza piękne kwiaty późnym latem i jesienią. Mają one słodki zapach i są bardzo atrakcyjne dla motyli, kolibrów, ćmy i pszczół.
Krzewy te mogą być bardzo żywotne i łatwo wkraczają w tereny leśne, na przecięcia dróg, brzegi rzek czy szlaki kolejowe. Jest to poważny problem, ponieważ uniemożliwiają wzrost rodzimych roślin, a dzikim zwierzętom znalezienie pożywienia i siedliska.
Pierwszy rok
Buddleje są łatwe w uprawie i dobrze radzą sobie na różnych glebach. Są odporne na suszę, gdy już się zadomowią i bez problemu znoszą okresy intensywnego ciepła lub zimna.
W pierwszym roku podlewaj je co tydzień lub w razie potrzeby, aby zapobiec wysychaniu korzeni. Po posadzeniu lekkie nawożenie kompostem pomoże utrzymać buddlejas w zdrowiu i kwitnieniu.
Krzewy te są także doskonałe do przyciągania motyli i innych pożytecznych owadów do ogrodu. Ich kwiaty mają miodowy zapach, są bogate w nektar i stanowią źródło pyłku dla larw kilku gatunków motyli.
Ta inwazyjna roślina skolonizuje prawie każdy kawałek gołej ziemi, na przykład pobocza dróg i tereny zaburzone w miejscach nasłonecznionych. Często prześcigają one rodzime rośliny. Oznacza to mniej pożywienia dla ptaków i innych dzikich zwierząt oraz mniej siedlisk dla rodzimych roślin.
Drugi rok
Pączek, znany też jako krzew motylkowy, to łatwy w uprawie krzew, który słynie z fioletowych kwiatów i zapachu. Można ją uprawiać w dowolnym miejscu, od słonecznego, osłoniętego miejsca po donicę w cienistym ogrodzie, ale najlepsze efekty przyniesie uprawa w miejscu, które będzie regularnie nasłonecznione i podlewane.
Budleja nie jest na ogół kłopotliwa dla szkodników, chociaż mogą na niej żerować mole i gąsienice motyli. Są jednak podatne na infekcje grzybicze, które mogą powodować więdnięcie i obumieranie liści.
W drugim roku po posadzeniu buddleje powinny być dobrze ściółkowane i dobrze podlewane. Późną wiosną możesz je także przycinać, aby pobudzić do wzrostu i zmniejszyć ich rozmiary.
Trzeci rok
Żadna roślina ogrodowa nie daje tyle radości latem i nie trwa tak długo do jesieni, co buddleja. Jej podobne do lilii kwiaty są obsypane przez motyle i ćmy, a liście wyglądają oszałamiająco w towarzystwie innych roślin. Nie jest to roślina tak kłopotliwa w pielęgnacji jak niektóre inne krzewy i może być uprawiana w pojemnikach. W Wielkiej Brytanii zalecamy sadzenie buddlei od maja do sierpnia, aby korzenie zdążyły się rozwinąć przed pierwszymi przymrozkami. Szczególnie przydatne są nowe odmiany kompaktowe, takie jak 'Sugar Plum’ (jej kwiaty przypominają watę cukrową), 'Silver Anniversary’ i 'Adonis Blue’.
Rodzaj buddlei został pierwotnie zaliczony do rodziny Scrophulariaceae przez taksonoma Antoine’a Laurenta de Jussieu w 1789 roku, ale w 1856 roku zmienił go na rodzinę Loganiaceae. Od tamtej pory włożono wiele pracy w przywrócenie jej do właściwej rodziny. W międzyczasie wielu Amerykanów powróciło do używania ortograficznego wariantu buddlei, który pisze się jako „buddleia”. Będziemy trzymać się tej pisowni w naszym przewodniku po uprawie buddlei, choć w przyszłości możesz zobaczyć kilka wzmianek, które używają poprawnej wersji.
Czwarty rok
Buddleja jest idealną rośliną do posadzenia w słonecznym miejscu, gdzie będzie miała co najmniej 6-8 godzin pełnego słońca każdego dnia. W cieplejszym klimacie dobrze rośnie także w półcieniu. Nie tolerują kałuż wodnych, więc mądrze wybierz miejsce. W ogrodzie możesz przycinać ten krzew późną wiosną lub wczesnym latem, aby utrzymać go w ryzach, lub pozwolić mu rosnąć samodzielnie, co da więcej kwiatów. Uważaj, żeby nie przesadzić – buddleje są inwazyjne i mogą powodować problemy w nieodpowiedniej części ogrodu. Mogą też zatkać chodniki, jeśli nie będą trzymane w ryzach.
