Zmiany troficzne to nieprawidłowy wzrost skóry i paznokci oraz przerzedzenie lub utrata włosów. Zmiany te mogą być spowodowane chorobami tkanek miękkich, niewydolnością tętniczą, żylną lub limfatyczną, albo po prostu niewłaściwą pielęgnacją siebie.
Niektórzy limnolodzy do klasyfikacji jezior używają kombinacji produkcji biologicznej, elementów abiotycznych, które mogą na nią wpływać, morfometrii zlewni i hipolimnetycznego stężenia tlenu. Jednak takie podejście jest problematyczne.
Definicja
Zmiany zanikowe to termin kliniczny określający niedyspozycyjne zmiany skórne, zmiany powięziowe lub zanik mięśni, które pojawiają się w wyniku przerwania dopływu nerwów. To „przerwanie” może obejmować zmiany mikrokrążenia na poziomach autonomicznych (T1-T5, T10-L2), nadmierną eksploatację określonego mięśnia lub grupy mięśni albo skutki zwyrodnienia stawów, które przyczyniają się do neurogennego zapalenia wywołującego zmiany troficzne w tkankach segmentowych i lokalnych.
Ekosystemy są złożoną, splecioną siecią procesów, które gromadzą i uwalniają energię poprzez piramidę troficzną. Na przykład, kiedy rośliny rosną i magazynują żywność w postaci biomasy, te zmagazynowane kalorie są następnie wykorzystywane przez zwierzęta na wyższych poziomach piramidy troficznej.
Przyczyny
Zmiany troficzne mogą być spowodowane przez wiele różnych warunków. Są one częstym wynikiem neurogennego zapalenia w układzie mięśniowo-szkieletowym i można je zaobserwować w przypadku zajęcia komórek rogów przednich, korzeni proksymalnych lub nerwów obwodowych.
Przyczyny zmian troficznych nie są dobrze poznane. Mogą być wywołane przez przerwanie przepływu impulsów nerwowych lub przez zmiany w mikrokrążeniu na poziomie autonomicznym.
Gdy tak się dzieje, substancje zapalne uwalniane przez akson czuciowy mogą powodować powstawanie węzłów lub ciasnych pasm w tkance podskórnej nad uszkodzonym mięśniem.
Zmiany troficzne mogą być spowodowane zmianami w diecie drapieżników w wyniku zależnego od temperatury zapotrzebowania na energię i składniki odżywcze lub zmianami w składzie społeczności ofiar, co powoduje modyfikację poziomów troficznych [13,14]. Te zmiany w diecie drapieżników powinny zmodyfikować odgórną kontrolę drapieżników nad niższymi poziomami troficznymi, zmieniając strukturę i dynamikę sieci pokarmowej. Może to zagrozić kondycji pośrednich poziomów troficznych i osłabić stabilność sieci pokarmowej.
Symptomy
Najpowszechniejszym objawem zmian troficznych jest ból. Nie jest to zwykły tępy ból, ale raczej ekscytująco bolesne uczucie. Inne objawy to hiperestezja (nieprawidłowy wzrost wrażliwości na dotyk), allodynia, obrzęk i pocenie się. Jest to również choroba czasochłonna i frustrująca, ponieważ wielu pacjentów może mieć trudności z wykonywaniem codziennych czynności ze względu na ból i choroby towarzyszące. Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że leczenie ma na celu zmniejszenie bólu i innych objawów oraz poprawę jakości życia. Często zmiany troficzne zanikają samoistnie, o ile pacjenci kontynuują terapię przeciwwirusową.
Leczenie
Leczenie ma na celu zminimalizowanie zmian troficznych i przyspieszenie gojenia tkanek miękkich. Manipulacje stawów, manualne zabiegi na mięśniach oraz zabiegi skierowane bezpośrednio na układ nerwowy (akupunktura i elektrostymulacja) są często skuteczne. Ważna jest także samokontrola, edukacja i wyznaczanie celów oraz odpowiednie wyważenie technik relaksacyjnych, ćwiczeń oddechowych itp.
Pacjentów należy poinformować, że zmiany troficzne mogą utrzymywać się w tym samym miejscu przez miesiące lub lata, pomimo terapii przeciwwirusowej. Jeśli przyczyną owrzodzenia jest przewlekłe zakażenie wirusem herpes simplex, ulgę w objawach można uzyskać stosując długotrwale doustny aciclovir i miejscowe kremy przeciwwirusowe. Skuteczna może okazać się również interwencja chirurgiczna, polegająca na zastosowaniu płatów rotacyjnych z tkanki z nieuszkodzonej strony w celu pokrycia owrzodzenia. Ból może być kontrolowany poprzez połączenie interwencji farmakologicznej, strategii samokontroli oraz informacji i edukacji pacjenta.
