Zatorowość płucna (PE) to nieprawidłowe zablokowanie naczyń krwionośnych płuc przez skrzep krwi. Jest to stan nagły, który powinien być natychmiast leczony.
Zatorowość płucna jest zwykle spowodowana przez skrzep krwi, który oderwał się w żyle głębokiej w nodze lub miednicy, zanim dotarł do płuc. Inne, mniej powszechne przyczyny to pęcherzyki powietrza, krople tłuszczu lub zakrzepica żył głębokich w górnej części ciała.
Objawy
Zatorowość płucna (PE) to sytuacja, w której skrzep krwi blokuje tętnicę w płucach. Nieleczona może zagrażać życiu.
Najczęstszy rodzaj zatoru płucnego występuje, gdy skrzep krwi tworzy się w jednej z żył nogi (zakrzepica żył głębokich, DVT). Inne rodzaje zakrzepów mogą również powodować zatorowość płucną.
Niektóre zakrzepy tworzą się w żyłach ramion lub miednicy. Są one jednak rzadkie.
Zakrzep może również zablokować tętnicę w sercu. Jeśli cierpisz na chorobę serca, taką jak zawał lub udar, może to również prowadzić do zatoru płucnego.
Objawy zatoru płucnego mogą być różne, w zależności od tego, jak duży jest zakrzep i jaka część płuc została dotknięta. Obejmują one nagłą duszność, niewyjaśniony ból w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu.
Zatorowość płucna może również powodować nadciśnienie płucne, które podnosi ciśnienie krwi w tętnicach doprowadzających ubogą w tlen krew do płuc. Może to powodować obrzęk, problemy z oddychaniem i kaszel krwią.
Diagnoza
Lekarz diagnozuje zatorowość płucną poprzez badanie przedmiotowe, badania krwi i badania obrazowe. Mogą to być zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej, USG i inne badania.
Wyniki badań pomagają ustalić, czy masz skrzep krwi w żyle głębokiej (DVT) w nodze, który przemieszcza się do płuc. Jeśli tak, lekarze mogą to natychmiast leczyć.
Kiedy skrzep krwi przemieszcza się do płuc, możesz mieć objawy takie jak duszność, ból w klatce piersiowej i kaszel z krwią lub śluzem. Może to również prowadzić do nadciśnienia płucnego, czyli stanu, w którym ciśnienie w płucach jest zbyt wysokie.
Zatorowość płucna może być trudna do zdiagnozowania, zwłaszcza we wczesnych godzinach po wystąpieniu zakrzepu. Jednak wczesna diagnoza i leczenie mogą zwiększyć Twoje szanse na pełne wyzdrowienie.
Leczenie
Jeśli masz zatorowość płucną, leczenie może pomóc zmniejszyć ryzyko śmierci i innych powikłań. Zazwyczaj polega ono na przyjmowaniu leków rozrzedzających krew, które zapobiegają tworzeniu się skrzepów krwi.
W ciężkich przypadkach lekarz może podać Ci leki zwane trombolitykami, które rozpuszczą lub usuną skrzep. Może także zastosować operację lub inne procedury, aby poprawić przepływ krwi w płucach.
Będziesz musiał przyjmować te leki regularnie przez długi czas, zazwyczaj trzy miesiące lub dłużej. Ważne jest, abyś postępował zgodnie z instrukcjami lekarza i przyjmował je dokładnie według wskazówek.
Niektóre osoby z zatorowością płucną nie mają żadnych objawów, dlatego ważne jest, abyś od razu otrzymał pomoc medyczną. Niektóre z najczęstszych oznak i objawów to nagła duszność, ból w klatce piersiowej lub niewyjaśniony kaszel, podczas którego wydziela się krwawy śluz.
Prewencja
Gdy skrzep krwi odrywa się od żyły w nodze lub innej żyle głębokiej, może przedostać się do płuc, powodując zatorowość płucną (ZP). Zatorowość płucna jest bardzo poważnym stanem nagłym, który może prowadzić do uszkodzenia serca lub płuc i śmierci.
Na szczęście są rzeczy, które możesz zrobić, aby zapobiec zatorowi płucnemu. Należy do nich noszenie pończoch uciskowych i unikanie siedzącego trybu życia.
Możesz także przyjmować leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna lub heparyna, aby zmniejszyć ryzyko powstania zakrzepów krwi. Leki te można przyjmować doustnie lub w formie zastrzyku albo rurki wprowadzanej do żyły nogi.
Możesz również poddać się zabiegowi zwanemu usuwaniem skrzeplin za pomocą cewnika, aby usunąć skrzepy krwi z płuc. Polega on na wprowadzeniu elastycznej rurki do tętnicy prowadzącej do płuca i podaniu przez nią leku, który rozbije skrzep.
